The summer of '54
We gooiden Gerard gelijk in het diepe. Azie in het algemeen kan al overweldigend zijn, Bangkok is dat zeker. Elke vierkante meter wordt hier ‘optimaal’ gebruikt en waar je ook kijkt zwermt het van de mobiele eettentjes, taxi’s (echte, of tuk-tuk’s), markten, druk verkeer en vooral heel veel mensen. Omdat Gerard zijn biologische klok geen jet-lag toestond hebben we gelijk de stad verkend. Overdag hebben we per boot-ferry de vele tempels, toeristische straatjes en barretjes bezocht en ‘s avonds struinden we de markten af (waar we overspoeld werden met aanbiedingen om de ‘ping-pong-shows’ te bekijken, wat bleek te gaan om schaars geklede dames, al dan niet travestiet). Ook de Thaise massages zijn vaak van bedenkelijke praktijk, waarmee de hoofdstad zijn reputatie waarmaakt.
Als echte backpackers reisden we gedrieen verder per lokale trein naar het noorden van Thailand. Nadat we nog tijdens het spelen van het volkslied met de rest van de wachtenden in de stationshal waren opgestaan, namen we voor de komende 12 uur plaats in de (airconditioned) wagon. De reis werd met 2 uur verlengd doordat de trein de heuvel niet opkwam. Achteruit reden we terug naar het vorige station waar de trein versterkt werd met een extra locomotief.
Chiang Mai werd ons thuis voor de volgende 4 dagen. Ondanks de hoge temperatuur boekten we een twee-daagse ‘trekking’ (wandeltocht). We werden bij ons hostel opgehaald en na een kleine twee uur per minibus werden we met onze bekwame gids Rambo in the middle of nowhere afgezet. Tijdens de wandeltocht bezochten we een mooie waterval die ook gelijk voor de nodige verkoeling en douche zorgde, liepen we door de dorpjes van de etnische minderheden heen en reden we op de rug van een olifant. De nacht brachten we door in charmante (lees: verstookt van enige luxe) hutjes. Wel was de locatie adembenemend (quote Gerard: het is hier zo mooi, je zou er emotioneel van worden). Tijdens de afsluitende bamboo-vlot-tocht staken andere (tamme) olifanten de rivier voor onze ogen over. Een magnifiek gezicht, die jullie helaas onthouden wordt omdat onze camera’s hoog en droog achter waren gebleven.
Omdat de heenreis toch een beetje hardcore was gebleken (en het budget-technisch niet heel onverstandig was) besloten we per vliegtuig naar Bangkok terug te gaan. Per bus zetten we de reis gelijk verder naar het westen waar we Kanchanaburi (allicht bekend van de ‘bridge over the river Kwai’) aandeden. Per scooter verkenden we een volle dag de door landbouw gedomineerde omgeving. Hier ontdekten we het grote voordeel van Thailand: honderd meter verwijderd van de hoofdstraat (of toeristische attractie) vind je jezelf in een nog niet (door toerisme) verpestte omgeving.
Komende dinsdag gaan we naar Hua Hin (200 km zuid van Bangkok), waar het vakantiehuis van de oom en tante van Sheila staat.
Wist u dat:
- Sheila en Gerard stilletjes van de boot af stapten toen Theo nog foto’s aan het schieten was?
- En dat je dus zo je echte vrienden op vakantie leert kennen?
- We dankzij Mathieu en zijn broer weer een Iphone hebben en daardoor weer beter bereikbaar zijn?
- Gerard twee dagen na aankomst weer aan eten kon denken, nadat hij de aan de levensomstandigheden was gewend?
- Hij hier een aantal interessante vervoersoplossingen heeft gezien, die de RDW waarschijnlijk niet gaat toestaan?
- We tijdens het varen op een bamboo vlot benaderd werden door een (bijna verdrinkende) vrouw die haar whisky wilde aanprijzen?
- Ze in Thailand in het jaar 2554 leven?
- We voor vage kennissen 10 kg wierook per post hebben verstuurd naar Nederland?
- Een zwart leren scooterzadel best warm wordt als hij een tijdje in de zon heeft gestaan?
- Theo de pot pindakaas (waar hij al 2 twee maanden naar uit had gekeken) al na twee dagen stuk liet vallen?
- Boeddhisme eigenlijk geen religie is maar een levenswijze?
- Elke opvallende Thaise vrouw eigenlijk een man is?
- We trema’s en andere tekens niet kunnen vinden op de buitenlandse Word en dat we gemakshalve alle andere spellingfouten hier ook maar aan wijten?
- Het volgende verhaal veel korter wordt, daar we waarschijnlijk een week aan het zwembad gaan liggen bij de oom en tante van Sheila?
Reacties
Reacties
Hoi Theo en Sheila,
Jullie hebben het verhaal weer op een leuke manier geschreven. Grappig om te lezen en weer ontzettende mooie foto's!! Veel plezier met jullie drietjes :-)
Liefs John en Aniek
Sawasdee kap!!!
Of zoiets, haha... Wat top hebben jullie het hè??
Niet teveel zeggen tegen die Thai dat alles mooi is hoor.
"Mooi" betekent schaamhaar in het Thais... ;-)
En als je nou gek wordt van alle verkopers of mensen die je alles aansmeren. Dan moet je Mee au kaa zeggen.
Dat betekend op een vriendelijke manier "nee bedankt,
geen interesse".
Geniet!! Wij kijken allemaal mee... :-)
Liefs en XXX
Leuk leuk leuk, klinkt echt helemaal geweldig! Echt fijn dat jullie lekker genieten daar met z'n drie. En leuk dat papa het ook zo lekker naar z'n zin heeft... Heel veel plezier nog, en veel plezier bij ome Lex en tante Marjan van de week....
Liefs XxX
Wat leuk om Gerard bij jullie op de foto's te zien staan!
Genieten jullie samen een beetje? (aan de foto's te zien wel) wat zonde van die pindakaas Theo, maar zulke dingen gebeuren altijd als je iets te graag wil hihi.
Sheila je ziet er goed en ontspannen uit, deze reis doet jullie echt goed!
Weken vliegen voorbij!
Dikke kus Mariska
Hoi Gerard, Sheila en Theo,
Ik keek echt uit naar jullie bericht. Niet allen naar hoe het jullie vergaat?, maar hoe Gerard alles ervaart. Dat het goed gaat, bestaat geen twijfel over. Het leuke is, ik ben ook in dat gebied geweest, dus zie alles weer een beetje voor me.
Voorzichtig straks met het in zee zwemmen. Veel plezier, groetjes, Wil.
nou het eten ziet er ook verrukkelijk uit allemaal zeg alleen daarvoor is het al heerlijk om naar thailand te gaan en de rest nartuurlijk maar als we het in ons bol krijgen gaan we misschien ook wel eens kijken
kus voor allemaal doei sheila theo en gerard.
Heey guys! we thought you still were in like Hanio or something! But then we find out you were in Thailand! We are on Koh Tai for a week now doing diving course. We really have to meet soon! How's it going for you?? Email us! =D
Silfverhelmut@gmail.com
www.restillenkines.blogg.se
Hoi Theo en Sheila, gecondoleerd met het verlies van je oma. En Theo, wat hoorde ik? ook jouw opa? Ze zeggen wel eens een ongeluk komt nooit alleeen. Probeer het een plekje te geven, en er toch het beste van te maken. Woensdag, de begrafenis/crematie, moet je er zelf maar een kleine intentie van maken.
Fijn, dat jullie, samen met Gerard, toch zo hebben kunnen genieten. Iets moois om op terug te kijken. Van de week weer een goede vlucht en maak iets goeds van deze: once in a lifetime experience.
Lieve groetjes, Wil Verkleij
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}