Met spierpijn in de nek als gevolg, speurden we de eucalyptusbomen in Mount Eccles NP af naar koala's. De uur-durende wandeling kostte ons ruim drie maar leverde ons onze eerste 'wilde' koala's op. Wat speciaal om deze prachtige dieren in hun natuurlijke omgeving te zien (en te ruiken, want doordat ze alleen maar eucalyptus bladeren eten, ze drinken zelfs niet eens, ruikt hun ontlasting heel sterk).

Als natuurlijk hoogtepunt van Victoria mochten de bergen van de Grampians niet overgeslagen worden. Overstromingen hebben grote delen van het nationale park helaas onbegaanbaar gemaakt maar er was genoeg over voor drie heerlijke (wandel) dagen met ongeëvenaarde uitzichten. Op de laatste wandeldag kwamen we aan de praat met twee vrouwen die ons bij hun thuis op de boerderij uitnodigden voor een kop thee. Met echte Australische gastvrijheid werden we daarna in de Landrover (met hond Sacha achterop) rondgeleid over het enorme land van de familie.

Na dit mooie inzicht in het Australische boerenleven reden we terug naar de kust waar debekendste route van het continent wordt gedefiniëerd als 'The Great Ocean Road'. Voordat we aan deze 280 km lange route begonnen, zagen we nog twee walvissen (moeder en kind) vanaf het uitkijkplatform bij Warrnambool. De 'southern right whales' (de Zuidkapers)komen hier elke winter om hun jongen aan te laten sterken voor de koude wateren rond de Zuidpool. Het was moeilijk om weer te vertrekken omdat het echt bijzonder was om de walvissen op nog geen 50 meter van het strand te zien zwemmen.

Op de Great Ocean Road was het uitkijkpunt bij de 'Twelve Apostels' zeker de meest indrukwekkende van de tientallen waar we zijn gestopt. Wel moet je, om teleurstelling te voorkomen, vooraf weten dat van de 12 grote zuilen er al een stuk of 8 zijn omgevallen. De vier zuilen die net uit de kust in zee nog trots overeind staan maken samen een imponerend plaatje. Verderop bij Cape Otway spotten we nog tientallen koala's in de bomen, waarvan we er één heel bereid vonden te poseren voor de camera.

Melbourne is de op-één-na grootste stad van het land maar in onze ogen de allerleukste. De stad ademt een heerlijke café-sfeer en voor het eerst zien we, buiten Nederland, volop terrassen op de pleinen en in de nauwe steegjes. De rondleiding met de stadsgids vertelde ons over de tijden van de goudkoorts, welke Melbourne rijk (en onafhankelijk van Sydney) maakte. Een bezoek aan het parlementsgebouw (van de staat Victoria)en de Treasury (de schatkamer, waar vroeger het goud werd bewaard) maakten ons bezoek cultureel verantwoord.

De laatste drie weken in Australië zullen we gebruiken om de resterende 1000 km terug naar Sydney, rustig langs de kust, af te leggen.

Wist u dat:

• We voor het eerst in zeven maanden (eigengemaakte) gehaktballen hebben gegeten?
• Koala's tot wel 19 uur per dag slapen?
• Reizen soms zo (positief) vermoeiend kan zijn dat we af en toe wel een koala zouden willen zijn?
• We op regendagen in de bibliotheek te vinden zijn?
• We Spaans aan het leren zijn via de Iphone, als voorbereiding op deel 3 van de reis?