Het Amazone gebied
Met voornamelijk hagelwitte gebouwen, strak aangelegde parken en kleurrijke mensen moet Sucre inderdaad één van de mooiere steden van Latijns Amerika zijn. Uren hebben we doorgebracht in het park,
onder het genot van een ijsje of een vers-uitgeperst fruitsapje, genietend van de levendigheid van de straatcultuur. Schoenpoetsers (variërend in leeftijd tussen 8 en 88), autowassers,
sieraadverkopers, bedelaars, marktlieden, iedereen probeert iets beter te worden van (onder andere) onze westerse rijkdom. Het uitstapje naar het dinosauruspark, met echte pootafdrukken in de
versteende klei, was op z'n minst educatief te noemen (dat we de enige bezoekers waren deed echter wat af aan de beleving).
De slechte (Aziatische) ervaringen zorgden voor lichte tegenzin bij het boeken van de nachtbus naar de hoofdstad La Paz. Onze ergste vermoedens bleken ongegrond, we namen plaats in de meest luxe
bus die we ooit zagen. Na een redelijke nacht slaap reden we het dal in waarin La Paz is gebouwd. We besloten het afdalen van 'the world's most dangerous road' per mountainbike over te slaan en het
veel veiligere paragliden (en dat is geen grapje) te gaan proberen. Onze vaardige 'piloten' zorgden voor een onvergetelijke, half uur durende vlucht door de schitterende vallei. De goed gezekerde
foto-camera-stok leverde mooie foto's en video's op.
Onze 'eco-friendly-tour' reed ons in drie uur over een nogal stoffige weg naar de accommodatie waar we de komende drie dagen zouden verblijven. Na een hartelijk welkom stapten we 's middags gelijk in de boot om langs de bruine rivier op zoek te gaan naar krokodillen, schildpadden, aapjes, capibarra's (een soort cavia, ter grootte van een schaap), vogels in elke kleur, anaconda's (een slang van over de tien meter en die we na lang zoeken helaas niet hebben kunnen vinden) en roze dolfijnen. Blind had je moeten zijn om geen krokodillen te zien, we schatten er meer dan duizend te hebben zien liggen in de uitstapjes met de boot. De gids had er dan ook moeite mee om ons ervan te overtuigen dat het veilig was om bij de dolfijnen te gaan zwemmen, met de alligators (maar zonder de agressieve kaaiman) op de oevers, soms nog geen 20 meter van ons vandaan. Feit is dat we al onze vingers en tenen nog hebben en het zwemmen met de intelligente zoogdieren weer een hele ervaring was, ongetwijfeld versterkt door het gevaar.
Wist u dat:
- We de bus in Sucre naar het dinosauruspark de verkeerde kant op namen waardoor we zeker anderhalf uur nodig hadden om op plaats van bestemming aan te komen?
- Een paar van de Bolivianen die samen met ons de nachtbus instapten zich voordeden als passagiers of afscheid-nemende familieleden, maar eigenlijk dieven waren en ongemerkt met twee (hand) tassen de bus net voor vertrek verlieten?
- Bolivia de slechtste locatie ter wereld voor zijn hoofdstad moet hebben gekozen, midden in een nauwe vallei waardoor er praktisch geen straat rechtloopt?
- De kroket een beetje tegenviel (waarschijnlijk door de tien maanden hoge verwachtingen), maar de appeltaart hemels was in het Nederlandse restaurant in La Paz?
- Bolivianen geloven dat een ongeboren lamafoetus in de fundering van hun huis geluk brengt? (en we die hadden kunnen kopen op de markt)
- We langs de gevangenis kwamen waarin vroeger rondleidingen werden gegeven en een cocaïne fabriek was gevestigd?
- De bus ons ook naar het Amazone basin had kunnen brengen maar dat dat (410 km lange) stukje ons zeker 24 tot 36(!) uur had gekost?
- Ze het 'piranha-vissen´ beter 'piranha-voeren' hadden kunnen noemen, daar we meer aas hebben verbruikt dan we vis hebben opgehengeld?
- We zeker dertig teken (die gelukkig hier geen ziektes dragen) uit elkaars huid hebben moeten halen? (van reizen leer je elkaar echt beter kennen..)
- Onze eerste regen in twee maanden een geschenk uit de hemel was, omdat het de temperatuur zeker 20 graden naar beneden bracht?
- We ervan bewust zijn dat we in die twee maanden vast wat regen van jullie in Nederland hadden mogen lenen?
Reacties
Reacties
YESS!!! Ik ben een keer de eerste haha haha!!! Klinkt goed allemaal weer, wel spannend van de krokodillen, ben benieuwd naar de foto's.... Die ga ik nu kijken :)
Liefs en een knuffel XxXx
Haha,. de regen mag je zeker lenen, je mag hem hebben zelfs! Al valt de regen de afgelopen week mee ;)
Hoeveel piranhas hebben jullie gevangen? Waren ze lekker?
Veel plezier nog in Bolivia!! Dikke kus!
We zijn zo snel vanavond.... Volgens mij zijn jullie zelfs nog bezig met de foto's :) Ga ik ff een kopje thee zetten en ga ik ze zo op m'n gemakkie ff kijken :) Leuk!!!
Knuff.....XxX
Gaaf met roze dolfijnen zwemmen! (en stoer ook met krokodillen op de kant)
veel liefs
Wat een schitterende serie foto's weer! Ik had nog nooit van roze dolfijnen gehoord...ziet er heel onnatuurlijk uit zo in een rivier.
Hoi Theo en Sheila,
Ik heb nog niet eerder een berichtje achter gelaten, maar lees jullie verhalen met enorm veel plezier. De avonturen en de omgevingen die jullie meemaken/ zien kan niemand jullie weer afpakken. Geniet van jullie reis die jullie nog voor je hebben en ik blijf jullie volgen!
Ik ben trouwens benieuwd wanneer de reis eindigt? Of willen jullie daar liever nog niet aan denken?? ;)
Liefs!
Wacht maar af , straks trek je weer zo'n overheerlijke kroket uit de muur. Dan ga je die muur weer waarderen.
Hier in Ermelo hebben we afscheid genomen van Joke en Bou, een hele gezellige receptie waar Theo nog een woordje deed namens het personeel en een kado overhandigde. En mijn persoontje die uiteraard niet achter kon blijven ook een woordje namens de bewoners van het park en hun een prachtig beeld overhandigde. Ik weet niet of en hoe een foto kan doorsturen, maar anders zien jullie het later uiteraard. Nou nog veel plezier geniet nog van de zon en omgeving, want hier gaat nu de wintertijd in BRRRRRRRRRRRRRRR.
groetjes.
Hoi Theo en Sheila,
Wij hebben jullie ontmoet op de heuvel bij het Cristobal beeld in Santiago... De site is waanzinnig... Ongelofelijk wat jullie al gezien hebben... we waren destijds al jaloers, nu nog wat meer ;-)
Geniet van het laatste deel van de reis, en we houden de site in de gaten...
Groetjes Martin en Sandra.
Hi Theo and Sheila!
I met you in San Pedro de Atacama, at your hostel with the Canadians... and in the thermal pool at the El Tatio geysirs! I have taken a glance at your blog now, woooooowwww all the places you have been to! Must really be a leap year to remember. I find it really inspiring, people should make their dreams come true. Hope all is good on your travels, greetings from Arica, Chile! Hölökynkölökyn!
Hatsa! roger qnh en afdalen maar
Hi Theo & Sheila!
Wat een wonder is google toch! ik type jullie namen in en de eerste hit is gelijk raak. WIj (bart en ik) hebben jullie ontmoet in het Amsterdam Café in Sucre, een paar weken terug. Ik lees dat jullie al een aardig eind op weg zijn in Bolivia. En dezelfde bedenkingen hebben bij de locatie van La Paz. ;-)
Geniet er nog van! Veel plezier in Peru en op de Galapagos (verder heb ik helaas niet onthouden wat jullie nog meer gingen doen)!
gr Barbara
PS als het jullie leuk lijkt om in contact te blijven dan ben ik iig op FB te vinden: facebook.com/barbara.hertogs
Leuk om de reacties te lezen van andere reizigers!
Maar 30 teken!
Heel veel suc6 met de rest van jullie reis!
Grtjes,
Dré & Saar
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
